เมื่อ' นภัส' ลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในห้องที่ไม่คุ้นเคย 'หยาง' ผู้ชายหน้าดุ ไร้อารมณ์ แต่เต็มไปด้วยไฟปรารถนาในแววตาบอกกับเธอว่า 'เธอเป็นของเขา' หญิงสาวจะทำอย่างไรกับการทำหน้าที่เป็น "เมียลับ" ที่ไม่ต้องการ
******************************************
“คุณ ... คือคุณ ... หยาง ... ใช่ไหมคะ”
"ใช่" รอยยิ้มมุมปากปรากฏขึ้นบนใบหน้าคร้ามดุของเขาที่ดูเหมือนจะพอใจกับคำถามของเธอ สายตาคมกวาดตามองไปทั่วร่างนภัสอีกครั้งราวกับกำลังประเมินบางอย่างก่อนมันจะส่องประกายวับวาวที่เธอก็มองไม่ออกว่าเขาคิดอะไรอยู่กันแน่
“ถ้าอย่างนั้น ... ขอถามได้ไหมคะว่าทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่”
“ทำไมน่ะเหรอ?” ร่างสูงเอ่ยขึ้นช้าๆ พร้อมกับเคลื่อนกายเข้ามาใกล้หญิงสาวมากขึ้น ใบหน้าคมโน้มลงต่ำจนหญิงสาวรับรู้ถึงลมหายใจอุ่นๆ จากเขา มือข้างหนึ่งที่ไม่ได้จับคางของเธอค้ำกับผนังข้างศีรษะของหญิงสาวเอาไว้ นภัสอยากจะผลักไสหรือทำอะไรสักอย่างเพื่อหลุดออกจากเรือนร่างสูงใหญ่นี้จริงๆ แต่ตอนนี้ ... เธอกลัวจนขยับไม่ได้แล้ว
“เพราะต่อจากนี้ ...” น้ำเสียงทุ้มพูดขึ้นมาเบาๆ ช้าๆ แต่ชัดเจนลึกลงไปถึงจิตใจของร่างบางที่กำลังตัวสั่นเป็นลูกนก
“เธอเป็นของฉันแล้วน่ะสิ”
