ตั้งแต่เด็กนางก็ถูกบังคับให้เล่าเรียนศาสตร์มากมาย ทั้งพิณ หมากล้อม คัดอักษร วาดภาพ และงานเย็บปักถักร้อย เพื่อรูปร่างอันอรชรอ้อนแอ้น นางถูกบังคับให้กินอาหารอย่างจำกัดจำเขี่ย อาหารดีๆ มิเคยได้ลิ้มลอง ให้นางเป็นดั่ง ‘ม้าผอมแห่งหยางโจว’ ที่รอยกให้เป็นอนุของขุนนางเฒ่าสักคน!
นางย่อมไม่นึกไม่ฝันว่าจะมีวันที่ใครสักคนสังเกตเห็นถึงความหิวโหยอดอยากของนาง คอยสรรหาขนมอร่อย อาหารรสเลิศมาปรนเปรอนางมิได้ขาด แต่ ‘สวีจ้งเซวียน’ ก็เป็นขุนนางหนุ่มอนาคตไกล จากฐานะนางในตอนนี้ก็คงไม่พ้นเป็นได้เพียงอนุของเขา ซึ่งนั่นขัดต่อปณิธานมั่นในใจนางที่ว่า... ชาตินี้ไม่ขอเป็นอนุ!