ในภาพนิมิตของ ‘เสี่ยวเฉียว’ ... สกุลเฉียวจะล่มสลาย สกุลเว่ยรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง พี่สาวถูกบีบให้ต้องฆ่าตัวตาย นางต้องตาย อย่างไร้แผ่นดินกลบฝัง!
เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลง การล่มสลายของสกุลเฉียว แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียว แทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด
ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชา ที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียง ก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตา จากท่านย่าของเขา
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไป ขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น ไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ และหาเรื่อง กลั่นแกล้งนางไม่ให้เป็นสุขด้วย!
