ทุกคนรู้ดีว่าในเมือง S คำว่า ‘ไร้หัวใจ’ จะหมายถึงคนอื่นไปไม่ได้ นอกจากท่านสี่แห่งตระกูลเฉียว ไม่มีใครกล้าเรียกชื่อเขา แม้แต่ตัวเขาก็แทบจะลืมชื่อตัวเองไปแล้ว เขาอยู่มาจนขนาดนี้ สามารถอ่านทุกอย่างได้ทะลุปรุโปร่ง เว้นแต่เพียงน้องชายต่างมารดาเพียงคนเดียวเท่านั้น
เพื่อแลกกับสายตาของเฉียวเช่อ เขายินดีสละทุกอย่างเท่าที่จะให้ได้ แม้แต่ต้วนเหิง...คนสนิทที่อยู่เคียงข้างเขามาสิบปี ดาวเด่นที่เขาเลี้ยงดูมา หนึ่งในสัตว์เลี้ยงของเขา ก็จัดอยู่ใน ‘ของขวัญ’ ดังกล่าวเช่นกัน ชายหนุ่มภักดีต่อเขาไม่ต่างอะไรกับสุนัขตัวใหญ่ ความรักอันบ้าคลั่งร้อนแรงที่ได้รับทำให้เขาเสพติด สำลักความสุขเสียจนแยกแยะข้อเท็จจริงไม่ออก และกระตุ้นเตือนความรู้สึกที่เขาควรจะลืมเลือนไปนานแล้วให้กลับมาอีกครั้ง
เขาไม่อาจปฏิเสธได้... มนุษย์เราจำเป็นต้องสร้างภาพลวงขึ้นมาปลอบประโลมหัวใจ เช่นยาเสพติดของเขา...ต้วนเหิง
